Bobo

 Bobo – nadprzyrodzona istota z polskiego folkloru, prawdopodobnie demon z wierzeń słowiańskich. Innymi nazwami tej istoty są: bobok, bebok,babok

W polskich wierzeniach ludowych bobo był małą, brzydką i złośliwą istotą, którą straszono dzieci w celu ich zdyscyplinowania. Wzmianka o bobie znajduje się w pochodzącej z początku XVII wieku Peregrynacji dziadowskiej – według niej bobo miał bić dzieci i czynić w domu różne szkody. Można go było przebłagać ofiarą z żywności.

Relikty tych wierzeń zachowały się jeszcze w XIX wieku (odnotował je m.in. Oskar Kolberg); w Wielkopolsce i Małopolsce straszono dzieci powiedzeniem: "cicho bądź, bo cię bobok weźmie", albo "jak nie będziesz jot, to ciebie bobo zjy". Bohdan Baranowski cytuje dwa utwory ludowe traktujące o bobie; w Puszczy Sandomierskiej znana była kołysanka:

 Dodo moje, dodo,

Ścigało mnie bobo,

Ręce, nogi miało.

Ukochać mnie chciało

Zaś w okolicach Olkusza:

Pójdźmy Jasiu oba,

Nie bójmy się boba

Bo bobo malutkie

Zbijemy go oba

Bobo – demon z wierzeń prasłowiańskich. Miał wiele innych imion, jak chociażby Buba, Buka, Bubbul, Macha, Matoha, Motolica. Nazywano go również Kasznej i Kosznej, a potem lud począł mówić Kościej, bo przecież był to "kościany mąż straszliwy". Bobo towarzyszył spotkaniom czarownic na Łysej Górze i może dlatego często mówiono nań jako o dozorcy czarownic. Jeżeli czarownice chciały skrzywdzić poczciwego człowieka, wówczas Bobo ukazywał im się jako kozioł i wtedy przerażone jego strasznym wyglądem uciekały na miotłach. Czyniły to w takim popłochu, że łamały ręce, nogi lub ginęły, spadając na ziemię. Spotykała je kara, dlatego że miały szkodzić swoimi czarami tylko ludziom złym.

Bobo-ten piekielny dziwotwór miał wiele innych imion, n

Boogeyman

BOOGEYMAN – znany także jako bogeyman, to potwór z angielskiego,szkockiego ale i zarazem całego skandynawskiego folkloru, którym straszy się niegrzeczne dzieci.

Nazwa boogeyman pojawiła się w XVI wieku i pierwotnie brzmiała bogeyman, które pochodzi od słów bogey i man. Man oznacza człowieka natomiast bogey w tym wypadku wskazuje na fantoma, a szerzej na zjawę, upiora, widmo. Bogey dało również początek boggartowi, wierzeniu, z którego prawdopodobnie wyrosła postać boogeymana.

Sam nie mając konkretnego wyglądu, boogeyman był zmiennokształtnym i w związku z tym mógł przybrać dowolną postać. Najczęściej taką, która najbardziej przerażała ofiarę. Boogeyman zamieszkiwał we wszystkich tych zakazanych miejscach, do których rodzice bronili wstępu dzieciom. Boogeyman mógł porwać niegrzeczne dziecko.

Boogeyman jest urzeczywistnieniem ludzkiego strachu ,lęku, dzieci jak i dorosłych w postaci fizycznej .Jedynym sposobem pokonania go jest pozbycie się swojego strachu i lęku ,i przeciwstawieni mu się w każdej postaci jaką przybierze boogeyman. Podłoże Boogeyman też miało wymiar psychologiczny zachowując przy tym swój pierwotny sens potwora,który terroryzuje dzieci.

W różnych wierzeniach z różnych części świata można spotkać analogiczne wierzenia. W folklorze słowiańskim funkcję boogeymana spełniało bobo a w krajach hiszpańskojęzycznych coco.

Bazyliszek

Bazyliszek (gr. basiliskos, łac. regulus), czasem nazywany królem węży, kuroliszkiem, bazylkokiem lub kokatrysem – mityczne stworzenie, pojawiające się w legendach, podaniach i bajkach wielu narodowości (także w Polsce).

Opis wyglądu: 

Bazyliszek to bestia pokryta prawie w całości szmaragowozieloną łuską. Wyglądem przypomina masywną jaszczurkę dochodząc nawet do 4,5m długości. Korpus bazyliszka jest masywny, krępy i dobrze zbudowany. Kończy go sporej długości cienki ogon. W części podbrzusznej łuska zanika, a z boków ciała wyrastają krótkie, zakończone ostrymi pazurami odnóża. Bazyliszek posiada osiem nóg - po cztery z lewej i prawej stronie masywnego cielska. Mimo tak wielu kończyn porusza się wolno i leniwie, choć z łatwością potrafi pokonywać śliskie i pochyłe powierzchnie. Pierwsza para kończyn - od strony głowy - posiada dłuższe sierpowate szpony, których bestia używa podczas walki. Potrafi nimi również kopać tunele i podziemne korytarze. Szeroka głowa zakończona jest dużym ptasim dziobem, pod którym da się zauważyć zwisające sporych rozmiarów podgardle. Na szczególna uwagę zasługują oczy bazyliszka, posiadające magiczne zdolności - kuliste, duże gałki oczne, mieniące się wirem różnobarwnych świetlnych linii potrafią zamienić żywą istotę w kamień. Jasnozielone, delikatniejsze, niż reszta ciała podbrzusze wydziela trującą substancję, która podczas kontaktu z podłożem zostaje wydalana na zewnątrz. Dlatego też tam, gdzie przejdzie bazyliszek roślinność więdnie i zamiera. 

Występowanie i zwyczaje: 

Bazyliszek zamieszkuje tereny leśne i górzyste kontynentu. Zakłada swe leża w jaskiniach, ziemnych jamach, piwnicach opuszczonych domów, podziemiach starych ruin, czy nawet systemie kanalizacji miast. Należy do rzadziej spotykanych potworów, a miejsca w których występuje charakteryzuję się wypaloną roślinnością, uschniętymi drzewami i najważniejsze - wypełnione są skamieniałymi ludźmi i zwierzętami. Bestia ta, z natury o niszczycielskim charakterze, rzadko opuszcza swe legowisko i atakuje tylko tych, którzy wkroczyli na jej terytorium. Bazyliszek jest wszystkożerny, choć często ma problem, by cokolwiek upolować ze względu na swój zabójczy wzrok. Możliwe, że potrafi wykorzystać skamieniałości jako pokarm, choć nikt jak dotychczas tego nie udowodnił. Należy do grupy długowiecznych zwierząt i przy sprzyjających warunkach potrafi dożyć do 900 lat. Jest samotnikiem, choć zdarza się spotkać go w kilkuosobowych grupach. Trudno sprecyzować w jaki sposób się rozmnażają, gdyż zarówno ich liczebność, tajemniczość, jak i odizolowanie sprawiły, że nikt nie zaobserwował ich cyklu rozrodczego. Według wielu legend, które krążą po ziemiach Fallathanu bazyliszek ma kilka słabych punktów, dzięki którym można go pokonać. Pierwszym z nich jest odbicie wzroku za pomocą lustra, co powoduje, że ginie od własnego wzroku, zamieniając się w kamień. Drugi mit mówi o tym, że gdy o świcie zapieje kogut, wtedy bestia wyzionie ducha. Ponoć bazyliszek boi się panicznie zapachu leśnej łasicy, jednak ile w tym prawdy, nikt nie wie. Szmaragdowozielona skóra bazyliszka jest cenionym produktem w branży szewskiej, a wytwarzane z niej buty znajdują nabywców wśród najbogatszej arystokracji Fallathanu. 


Specjalne zdolności: 

- widzenie w ciemnościach - Bazyliszek widzi w ciemnościach do 20m. 

- zabójczy wzrok - Bazyliszek zamienia w kamień swym wzrokiem wszystkie żywe istoty w promieniu 5m swego widzenia. 

- twarda łuska - Twarde łuski bazyliszka dają mu dodatkową osłonę przed bronią strzelecką, kłutą i obuchową. 

- trująca wydzielina - Bazyliszek wytwarza bardzo trującą wydzielinę, a po ugryzieniu czy ataku szponami tej bestii postać ulega groźnemu zatruciu. 

- katoptrofobia - Bazyliszek panicznie boi się luster.